TYLKO CUD.....

W każdym czasie, w każdej społeczności zdarzają się sytuacje niezmiernie trudne, można rzec graniczne. Historia zna wiele takich tragedii… Mam na myśli sytuacje beznadziejne po ludzku patrząc, z których nie ma żadnego dobrego wyjścia. wyobrazmy sobie; zamknięci i ściśle pilnowani, bez możliwości ucieczki…Była to pułapka zgotowana wycieńczonym, zupełnie bezbronnym więzniom. Przygotowana perfekcyjnie, zaplanowana co do minuty przez mieniących się nadludzmi. Nikt z tych ludzkich cieni, zamkniętych w pułapce z drutów, nie miał chyba żadnej nadziei na ratunek… wyjątkiem była mała grupka „naiwnych” straceńców.

Tylko cud mógł ich ocalić a oni wbrew wszystkiemu wierzyli.

Niemiecki Obóz Koncentracyjny KL Dachau

był pierwszym niemieckim obozem koncentracyjnym. Założony przez socjalistów wiosną 1933 r. na peryferiach miasta Dachau na północ od Monachium. Ilu więźniów tam zamęczono, zabito? Dziesiątki tysięcy? Dużą grupę, wyjątkowo bestialsko traktowanych więzniów przez Niemców stanowili księża katoliccy. Największą liczbę wśród więzionych tam księży katolickich stanowili Polacy – 1780 a dokładnie 868 poniosło śmierć.

Gdy zbliżał się front wojsk amerykańskich, Niemcy próbowali ewakuować więźniów w różnych kierunkach. Spieszyli się….Marsze śmierci tzw. ewakuacyjne niosły ze sobą wysoką śmiertelność wymęczonych więźniów. 29 kwietnia 1945 obóz został wyzwolony, a wraz z nim ok. 67 tys. więźniów – połowa z nich w obozie głównym. Amerykanie pod wpływem tego co zastali w obozie (m.in. na bocznicy stał pociąg z 2600 ciałami, a w okolicach krematorium znaleziono ok. 3 tys. zabitych) rozstrzelali bez sądu większość wziętych do niewoli strażników SS i przebywających w obozie żołnierzy Waffen-SS (w sumie 560 osób). Gdyby nie te słuszne egzekucje, zapewne część z nich uciekłaby…

Podobnie jak w Auschwitz, na bramie obozu w Dachau widniał napis „Arbeit macht frei”. Tyle informacji ogólnie znanych i uznanych. Jednak historia więzniów w Dachau i ich uratowania jest niezwykła!

Cofnijmy się w czasie do 1940 roku do obozu Sachsenhausen.

W Sachsenhausen właśnie grupa więzionych polskich księży z bloku 18 zawierzyła swoje życie św. Józefowi. Swoje i współwięzniów. Bardzo chcieli, by tego aktu dokonali także księża z innych bloków ale 13 grudnia 1940 roku duchownych przewieziono do Dachau.

Dachau – kwiecień 1945 roku.

Rozkaz Himmlera: 29 kwietnia 1945 zlikwidować więźniów a obóz Dachau podpalić!

Gdy pod koniec kwietnia 1945 roku, polscy księża przebywający w Dachau, uświadomili sobie hitlerowski zamiar wymordowania pozostałych więźniów, oddali się pod opiekę św. Józefowi i rozpoczęli nowennę do Niego.

W ostatnim, dziewiątym dniu nowenny, tuż przed planowanym wymordowaniem więźniów, 29 kwietnia 1945r. obóz KZ Dachau został w cudowny sposób wyzwolony przez wojska amerykańskie VII Armii.

Armia amerykańska zbliżyła się do Monachium już 25 kwietnia i więźniowie słyszeli alianckie samoloty bombardujące miasto. Wysłali do Amerykanów Karla Reimera – jednego z więźniów – by powiadomił ich o rozkazie Himmlera. Na ostatnią chwilę, bo w nocy z 28 na 29 kwietnia dotarł on do dowódcy amerykańskiej 45. Dywizji Piechoty, gen. Roberta Tryona Fredericka, który stacjonował w Pfaffenhoffen. Frederick wysłał w stronę Dachau kilkunastoosobowy patrol zwiadowczy, który w pobliżu obozu, na bocznicy kolejowej, natknął się na 40 wagonów wypełnionych kilkoma tysiącami ciał więźniów zabitych i zmarłych z głodu.

W obozie znajdowało się około 67 000 żywych więźniów.

W tym dniu, 29, kwietnia około godz. 17:00, nie pojawiła się w Dachau potężna armia amerykańska ale tylko nieliczny pierwszy zwiad amerykańskiej VII Armii, który błyskawicznie uniemożliwił planowane na godz. 21:00 wymordowanie granatami wszystkich więźniów w zamkniętych barakach. Jako pierwszy wkroczył na teren Dachau Amerykanin polskiego pochodzenia.

Pułkownik William Quinn z 7. Armii Amerykańskiej, której żołnierze wyzwolili obóz koncentracyjny w Dachau, napisał w raporcie: „Oddziały nasze zastały tam widoki, jęki tak straszne, że aż nie do uwierzenia, okrucieństwa tak ogromne, że aż niepojęte dla normalnego umysłu. Dachau i śmierć są synonimami”. Nawet dla obeznanych z okrucieństwami wojny weteranów wstrząs był tak duży, że uznali KL Dachau za „jeden z najstraszliwszych symboli barbarzyństwa”.

Tak więc, cztery godziny zadecydowały o losie tysięcy ludzi skazanych na pewną śmierć!

29. kwietnia 2017 roku, w 72-lecie CUDU w DACHAU; żaden z uratowanych już nie żyje.

Polscy Księża byli przekonani, że to interwencja św. Józefa uratowała im życie i obiecali, że będą szerzyć Jego cześć oraz w rok po powrocie złożą hołd wdzięczności w sanktuarium św. Józefa w Kaliszu i utworzą Dzieło Miłosierdzia pod Jego wezwaniem.

Od powrotu do Polski polscy księża spotykali raz w roku w Sanktuarium św. Józefa w Kaliszu.

Pamięć…

„Tu, w Dachau co trzeci zamęczony był Polakiem Co drugi z więzionych tu Księży Polskich złożył ofiarę z życia.