Kto pielgrzymował do Ziemi Świętej, ten z pewnością był w Bazylice Grobu Pańskiego w Jerozolimie i widział spętaną żelaznymi prętami Kaplicę Grobu Pańskiego złożoną z kaplicy Anioła i z miejsca złożenia Ciała Jezusa / Edicoli / wraz z płytą Grobu Pańskiego.
Po 500 latach Grób Pański odsłonił nam swoją tajemnicę!
Bazylika obejmuje Golgotę oraz miejsce Zmartwychwstania Chrystusa, Jego grób. Historia tych miejsc jest tak bogata jak historia chrześcijaństwa. Co najmniej do 66 r. jerozolimska gmina chrześcijańska organizowała wspólne modlitwy na miejscu grobu Jezusa zgodnie z żydowskim zwyczajem modlenia się przy grobach świętych.
W roku 70 zburzono Jerozolimę, a grób Jezusa został zasypany, zrujnowany. Dopiero Cesarz Konstantyn i jego matka św. Helena postanowili zbudować na tym miejscu kościół, upamiętniający Zmartwychwstanie Chrystusa. Jego poświęcenia dokonano w 335 r. Niestety, i tu burza historii mocno odcisnęła swe piętno. Świątynia była wielokrotnie niszczona i odbudowywana. Obecny kształt w głównym zarysie pochodzi z czasów krzyżowców, którzy zdobyli Jerozolimę w 1099 r. Następne pokolenia dobudowywały i remontowały to, co pozostawili krzyżowcy oraz ruiny, które niszczyły pożary i trzęsienia ziemi.
Kaplica Grobu Pańskiego
Jest to budowla z 1810 r., zaprojektowana przez greckiego mnicha mieszcząca się wewnątrz bazyliki. Na wzór pierwotnego, skalnego grobu, obecna kaplica Bożego Grobu jest złożona z dwóch pomieszczeń. Pierwsze, większe, to Kaplica Anioła. W jego centrum umieszczony jest za szybą kamień, będący częścią okrągłego kamienia, który był zatoczony u wejścia do grobu Jezusa. To tu anioł ukazał się Marii Magdalenie i oznajmił, że Jezusa nie ma w grobie. Kolejne, mniejsze, pomieszczenie, to miejsce złożenia Ciała Jezusa na półce skalnej.
Kaplica była w bardzo złym stanie, utrzymywały ją metalowe belki.
Dalsze trwanie nadwerężonej przez trzęsienia ziemi (1867, 1927 i 1933) i od 1934 r. powiązanej tymczasowymi żelaznymi wspornikami konstrukcji Kaplicy Grobu Pańskiego nie wystarczało. Podjęto decyzję o jej remoncie.
Po dziesięciu miesiącach prac kaplica, która kryje tzw. „Edikolę” (miejsce pochówku Jezusa) została uwolniona od żelaznych belek, które założyli Anglicy w 1947 roku. Konstrukcja miała zapobiec zawaleniu się kaplicy, której od wielu dekad groziło runięcie w gruzy. Przedstawiciele wspólnot chrześcijańskich obecnych w bazylice Grobu (Grecy, Ormianie, Prawosławni oraz Franciszkanie) długo nie mogli dojść do porozumienia w sprawie remontu. Usunięcie zabezpieczenia było możliwe dzięki rozpoczętym w czerwcu ubiegłego roku żmudnym pracom wzmacniającym strukturę ścian.
Zdjęto płytę a pod nią ukazało się skaliste łoże pogrzebowe, na którym według wszelkiego prawdopodobieństwa leżało ciało Jezusa. Jest właśnie Święta Skała, która była czczona przez stulecia i można ją zobaczyć na własne oczy. Oryginalny kamień został znowu zasłonięty marmurową płytą.
Wszystkie prace były wykonywane nocą, żeby nie utrudniać pielgrzymom dostępu do Bazyliki. Niemal przez cały czas remontu wnętrze kaplicy było dostępne dla pielgrzymów. Wchodzili do niego specjalnie przygotowanym tunelem. Grób Pański został zamknięty dla odwiedzających tylko na 60 godzin, kiedy –
po raz pierwszy od 500 lat – odsłonięto skałę, na której spoczęło ciało Pana Jezusa.
First Look Inside Christ's Burial Place in Centuries
Kierująca pracami prof. Antonia Moropoulou z Politechniki Narodowej w Atenach wyjaśnia, że konieczne będą dalsze prace naprawcze pod posadzką okalającą kaplicę. Potwierdza to przełożony franciszkanów, o. Zacheusz Drążek: „Pod Grobem znajdują się starożytne cysterny gromadzące wodę, są też pochodzące sprzed wielu stuleci instalacje wodociągowe i odprowadzające ścieki.
Remont Kaplicy ujawnił opłakany stan całej Bazyliki Grobu Pańskiego.
Kierująca pracami grecka archeolog poinformowała również, że cała bazylika Grobu Pańskiego jest zagrożona „poważnym osiadaniem struktury”. Przestrzegła, że jeśli do tego dojdzie, to „nie będzie to proces powolny, lecz katastroficzny”.
Okazało się, że cały kompleks bazyliki, którego ostatnia renowacja odbyła się w XIX w., został w dużej części zbudowany na niestabilnej podstawie pozostałości poprzednich budowli, zaś podziemie przecinają tunele i kanały. Detale techniczne, zebrane m.in. dzięki użyciu georadaru i zrobotyzowanych kamer telewizyjnych, obrazują również alarmujący stan 22-tonowych pilastrów podtrzymujących kopułę bazyliki, które oparte są na 1,2 m nieumocnionego gruzu. Wśród archeologów trwa dyskusja , w jaki sposób przeprowadzić prace, aby ocalić bazylikę.
Bazylika Grobu Pańskiego musi być uratowana! To miejsce najświętsze dla wszystkich chrześcijan, cel wszystkich pielgrzymek wśród których Polacy stanowią dziś większość. Trzeba mieć nadzieję, że w XXI wieku technika, jaką dysponujemy pomoże w tym dziele.
http://naszdziennik.pl/mysl/172331,historyczna-renowacja.html
http://www.terrasancta.pl/pl/aktualnosci/zobacz/grb-jezusa-uwolniony
http://www.pch24.pl/eksperci-alarmuja–bazylice-grobu-panskiego-w-jerozolimie-grozi-zawalenie,50444,i.html#ixzz4eAEkbU4k
http://www.opoka.org.pl/biblioteka/Z/ZP/pk201513-grobpanski.html
notka opublikowana:
http://naszsalon24.org/2017/04/14/nie-ma-go-tam-kaplica-grobu-panskiego/
